luns, 29 de xaneiro de 2018

Bochornoso

Durante a tarde de onte sufrimos un novo episodio de desfeita organizativa por parte da Federación Galega de Baloncesto. O derby que debía enfrontar ás 16.00 no Municipal de Bertamiráns ao C.B. Ames e ao XL Milladoiro prevíase como un partido apaixoante e decisivo para o devir de ambas as escuadras no que resta de tempada.
 
Tras ser informados pola Oficial de Mesa de que, unha vez máis, tan só acudiría un colexiado para dirixir ao encontro (cuestión á que, por desgraza, xa nos afixemos a pesar de que non deixa de ser vergoñosa...), ambos os equipos continuamos co preceptivo quecemento á espera de que este colexiado acudise para o exercicio das súas funcións.
 
Unha vez chegada a hora inicialmente prevista, o colexiado seguía sen aparecer ante o desconcerto dos xogadores e os espectadores presentes no recinto. A Oficial de Mesa non podía ofrecer unha explicación coherente ao que alí sucedía ao tentar, sen éxito, localizar ao colexiado designado polo Comité Galego de Árbitros. Estupefactos, téntase estudar a posibilidade de que sexa outro membro do colectivo arbitral (distinto ao incomparecente) o que se acuda, 45 minutos despois da hora inicialmente determinada, para exercer o labor do seu compañeiro. Mesmo resultado. Por todo iso, a aborchornada representante federativa, tras pulsar a opinión dos representantes de ambos os equipos, decide suspender o encontro ao ser a única solución realista e viable.
 
Aproveitando a dispoñibilidade da instalación, ambos os equipos realizamos un mini-adestramento e puímos algunha cuestión de orixe táctica antes de dirixirnos definitivamente aos vestiarios para emprender o regreso a casa. 
 
Tras trinta anos de baloncesto en diferentes categorías, é a primeira vez que esto sucédelle a este humilde cronista, e iso que vivín situacións en grao sumo variado. Pode ocorrer que un árbitro acuda a un encontro con atraso, avisando previamente ou que, polo motivo de peso que sexa (tanto persoal como profesional) ou por calquera causa sobrevinda, non poida acudir. Eso entendémolo todos e, en efecto, ocorreu nalgunha ocasión. Pero que non haxa causa aparente para a incomparecencia é algo que nos atafega e que non se pode consentir.
 
Ao mediodía do día de hoxe, recibimos unha comunicación de desculpa asinada por D. Miguel Ángel Pérez, Director Técnico do Comité de Árbitros da Federación Galega de Baloncesto, cuxo contido integro reproducimos a continuación:
 
"Estimados Señores:

Pola presente queremos solicitarlles desculpas polos prexuízos ocasionados coa suspensión dos partidos que debían celebrarse neste domingo.
 
O motivo que ocasionou esta suspensión foi a non presentación do árbitro designado. Esto debeuse que este árbitro recibiu os partidos a través da aplicación informática que usamos para iso pero, de forma involuntaria, non o confirmou como debería.
 
Sen prexuízo de esto, os Comités Disciplinarios desta Federación, intervirán como lles corresponde.
 
Unha vez máis, reiteramos as nosas desculpas por estes problemas ocasionados e poñémonos á súa disposición para o que estimen oportuno en canto a fixar unhas datas alternativas para a celebración destes encontros suspendidos."

Como contestación a esta comunicación, o C.B. Ames aceptou as desculpas presentadas, á vez que esiximos que o Comité de Competición que incoe o oportuno expediente disciplinario para depurar as correspondentes responsabilidades. Ao mesmo tempo, expresamos o noso desexo de que se nos notifique esta incoación, coa finalidade de expor as alegacións oportunas e asegurarnos que sucesos como o acontecido na tarde de onte non queden impunes.
 
A este respecto, o C.B. Ames entende que o árbitro designado incorreu nunha conduta tipificada como infracción grave en artigo 44 A) o Regulamento Disciplinario da Federación Galega de Baloncesto, e que carrexa unha suspensión que de entre un e doce meses: "A incomparecencia inxustificada a un encontro, cando motive a súa suspensión" é o seu tenor literal.
 
Ademais, instamos á Federación Galega de Baloncesto a que propoña a data menos prexudicial para as partes afectadas, tendo en conta que a fin de semana de Entroido (10-11) temos prevista a celebración do encontro aprazado contra o Club de Baloncesto Amigos de Teo, suspendido no seu día tamén por falta de equipo arbitral. 
 
Desde o C.B. Ames queremos pedir desculpas aos nosos afeccionados, colaboradores e patrocinadores por unha situación que, claramente, excede á nosa responsabilidade. Nós, en colaboración co XL Milladoiro e co Concello de Ames e coa aprobación da Federación Galega de Baloncesto, adiantamos o partido unha hora sobre o noso horario habitual de xogo co fin de facilitar a asistencia ao encontro de Liga ACB entre o Obradoiro e o Valencia Basket pero, á vista do sucedido, o feito deste adiantamento non favorecería a comparecencia do colexiado, posto que o partido que se ía a celebrar inmediatamente despois do noso tampouco tivo lugar por este mesmo motivo.  
 
Veremos a ver que pasa porque cos nosos representantes federativos nunca se sabe. Seguiremos informando...

mércores, 24 de xaneiro de 2018

Esta fin de semana, derby en Bertamiráns

Se o partido da pasada xornada trouxo consigo fortes emocións, para esta fin de semana non se espera menos. O XL Milladoiro vista o municipal de Bertamiráns o vindeiro domingo 28 de xaneiro ás 16.00 h. O motivo do adianto dunha hora sobre o horario habitual de xogo, acordado co equipo visitante e aprobado tanto pola FEGABA como polo Concello de Ames, reside na coincidencia co encontro que o Obradoiro disputa ás 18.00 fronte ao Valencia Basket, ao que non desexamos restar audiencia...
 
Os de Santi visitan o noso fortín nun dos seus mellores momentos das últimas tempadas, con 8 vitorias por 5 derrotas como credenciais e un xogo sólido e efectivo que resulta  perigoso para calquera rival. O C.B. Ames, pola súa banda e tras a épica vitoria fronte ao Tendas Pillados Porto do Son, encara o encontro con ánimos renovados e a intención de continuar escalando postos na táboa clasificatoria. Tamén, e por que non dicilo, con ánimo de desquite pola dolorosa derrota sufrida no Municipal do Milladoiro (53 a 47) alá polo mes de outubro,  e que supuxo un punto de inflexión para nos nesta tempada.
 
Prevese que quen impoña o seu estilo de xogo levarase este, a priori, igualado derby de prognóstico incerto. O que si é seguro é que haberá loita, esforzo, calidade e emoción por milleiros, así que ao que queira facer sesta recomendámoslle que o deixe para outro día. O domingo teremos basket de quilates en Bertamiráns.
 
 

domingo, 21 de xaneiro de 2018

¡ÉPICO!

Sesión no apta para cardíacos la vivida en la tarde de ayer en el David Vidal de Portosín. Lo que se está convirtiendo con el paso de las temporadas en uno de los partidos más atractivos de la categoría enfrentaba al Tendas Pillados C.B. Porto do Son y al C.B. Ames. La nutrida representación de la afición visitante (directivos incluidos) contribuyó a que las gradas del coliseo sonense mostrasen sus mejores galas.
 
El C.B. Ames se presentaba al encuentro con la idea clara de romper su dinámica negativa y corroborar los síntomas de mejoría experimentados en la jornada anterior frente al líder, el C.B. Ribeira. Con lo que no contábamos era con la posibilidad de alguna incidencia de naturaleza cardiovascular tanto en el campo como en la grada...
 
Así pues, y con las espadas en todo lo alto, dio comienzo el encuentro. Primeros instantes de igualdad en el marcador, sostenidos por la canasta inicial de Diego y los cinco puntos consecutivos de Dani, intensísimo a lo largo de los cuarenta minutos. 


Tras la ventaja inicial (10-7) a favor de los locales, el "hombre de hielo" Linas Baltusis saltó a la cancha dispuesto a no hacer prisioneros. Así, y tras una primera canasta a media distancia disfrazando de seda su zurda de hierro (como podemos ver en el siguiente vídeo), el conjunto local sólo podía pararlo con faltas personales; y desde el 4,60 el lituano es todo un maestro: siete tiros libres convertidos de manera consecutiva para llegar al término de los diez primeros minutos con una ventaja de 14 a 18 a favor del C.B. Ames.


El segundo cuarto comenzó de manera muy similar a cómo finalizó el primero. Serios atrás, con múltiples cambios defensivos que desestabilizaban el ataque local y medianamente ordenados en ataque. Buen trabajo de los hombres interiores del C.B. Ames que, una vez superadas las bajas de los últimos partidos, estaban al completo, lo cual se nota (y mucho) a la hora de dar empaque a este equipo.


Y, como siempre, Manu. Nuestro 10 salió desde el banquillo para dar las primeras pinceladas de lo que perpetraría en los instantes finales del partido. Lo sentimos mucho por los bases rivales, pero es que este chaval es una pesadilla tanto en defensa como en ataque. En este segundo cuarto, varios robos de balón, asistencias y siete puntos (triple incluido) como quien no quiere la cosa. Al término de los primeros 20 minutos, 25 a 31 a nuestro favor y la sensación de tener el partido controlado. 
 
Pero el control de partidos no es nuestro fuerte, y menos contra un rival del nivel de los sonenses, que en su feudo siempre se muestran muy fuertes y no conceden ni un despiste. Y despistados salimos, y mucho, tras la reanudación. En un tercer cuarto aciago, tan sólo anotamos 5 pírricos puntos mientras que los locales sumaron 16 en su casillero para voltear el electrónico y situarlo en 41 a 36 a su favor. Tres entradas erradas y otros tantos fallos de nuestros pívots bajo el aro supusieron un enorme lastre que casi nos cuesta el partido.
 
Pero la caraja no acababa ahí, y durante los cinco primero minutos del último cuarto seguíamos sin ver el aro rival con fluidez. Era el momento para rematarnos pero el conjunto local no supo o no fue capaz de hacerlo, aunque a falta de 4:40 para el término del encuentro el marcador arrojaba un déficit máximo de 10 puntos en nuestra contra que, vista la dinámica positiva de unos y la negativa de los otros, hacía presagiar una nueva derrota en nuestro casillero.
 
Pero de eso nada, monada. Los jóvenes al poder. Segregando más testosterona que el mismísimo Caballo de Espartero, Raúl (hasta ese momento, desesperado en ataque), sacó a relucir toda su clase y con una serie de tres triples prácticamente consecutivos volvió a meternos de lleno en el partido a falta de menos de dos minutos para su término.
 
  
 
Pase por la espalda suicida de Alberto y canasta bajo el aro de Dani. Queda minuto y medio y, ahora sí, comienza el show del 10, el gran Manu Beiro, que continúa la senda mostrada por Raúl y enchufa un gran triple desde la esquina para ponernos a dos puntos (57 a 55).
 
 
El conjunto local se muestra desconcertado ante la avalancha visitante. Nueva acción de Manu contra todos, con posible falta protestada airadamente por la afición visitante, para igualar el partido a falta de 12 segundos por disputar y posesión para los de Porto de Son.
 
Tras tiempo muerto local, saque desde nuestra parcela defensiva e, inexplicablemente, a falta de 8 segundos lanzan un triple de modo errático. Rebote de Quique, quien rápidamente suelta el balón a su hermano sin darse cuanta que éste había dejado de ser, por unos instantes, Manu Beiro para convertirse en el gran héroe Leónidas quien, seguido y animado por todos sus Espartanos, se dispuso a clavar la lanza final en forma de balón en pleno corazón del rival pero, al contrario que el mito, esta vez no falló. En seis segundos va sorteando a todos sus rivales, pequeña paradiña al llegar al 6,75, y nuevo cambio de marcha para atacar el aro en una penetración imposible ante un jugador de una altura que ni el mismísimo Jerjes y...!!CANASTÓN!!. Piernas, pulmones, corazón, cabeza y un buen par de "valores" para anotar sobre la bocina y llevarnos el partido. No os perdáis la secuencia completa:
 
   
Y por supuesto, locura final de los visitantes por una victoria ante un bravo equipo local que, todavía hoy, no debe creerse cómo se les ha ido de las manos un partido que tenían prácticamente ganado. Independientemente del resultado, ¡qué bonito es este deporte!
 
!HÉROES!
 
Por parte del C.B. Ames actuaron:
 
Dani (9), Quique (1), Diego (2), Alberto (1) y Raúl (13) - quinteto inicial - Jacobo (3), Manu (18), Eloy (2), Linas (10) y Rober.
 
Lo peor: los 15 primeros minutos de la segunda parte, con tan sólo 13 puntos anotados.
 
Lo mejor: sin lugar a dudas, la savia nueva de este equipo. Quique, Diego (hay que tener en cuenta su gran partido contra Ribeira, aunque hoy no estuviesen tan finos) como, sobre todo en el día de hoy, Raúl y Manu, confirman que el futuro de este equipo se ha convertido en presente y que, en gran medida, las posibilidades de este equipo pasan por ellos. El relevo generacional está asegurado y, con partidos como éste, que verdaderamente crean afición, confiamos en seguir incorporando jóvenes valores que permitan que el C.B. Ames siga creciendo con el apoyo de otros jugadores más veteranos, que siempre resultan muy necesarios en una categoría en la que la mezcla de juventud, talento y experiencia, suponen el cóctel perfecto para el triunfo. 
 

luns, 15 de xaneiro de 2018

Claros síntomas de recuperación

(Por Rober Playmaker)
 
Partido entre dos equipos con distintos objetivos el celebrado en la tarde de ayer en el municipal de Bertamiráns. El C.B. Ribeira con la misión de lograr una nueva victoria que le permitiese continuar liderando la clasificación y, enfrente, un C.B. Ames con el único fin de mejorar la pobre imagen mostrada en la jornada anterior en su visita a la cancha del Arzúa C.A.B. Tarde fría en el feudo amiense.
 
El comienzo del partido fue un toma y daca entre ambos contendientes. El C.B. Ames saltó a la pista más enchufado en ataque que en ocasiones anteriores, consiguiendo las primeras ventajas en el electrónico en los minutos iniciales de juego. Destacar tanto en ataque como en defensa a Quique Beiro (si, si, también decimos en defensa...): rebotes, buena selección de tiro, robos de balón... sin duda el más destacado del primer cuarto y a lo largo de todo el encuentro.
 
Pero no seríamos justos si no destacásemos el papel de otra de las jóvenes perlas del conjunto local: Diego, que, en su primer partido en el puesto de base, tuvo un papel más que notable en la dirección de juego, haciendo olvidar al lesionado Jota, ejerciendo su nuevo rol de play-maker con carácter y entrega.
 
Pese al buen baloncesto inicial, pronto el tedio se adueñó del encuentro, en gran medida debido a la labor del único colegiado (como casi siempre) enviado por la FEGABA para cubrir el encuentro, quien parecía querer estropear un partido, hasta ese momento, de guante blanco. El primer cuarto se saldó con un total de 16 faltas señaladas en contra del C.B. Ames por tan sólo 6 en contra de los visitantes.
 
Estas faltas y el escaso y, a veces, inexistente, balance defensivo tras fallo en el aro contrario, provocaron que el C.B. Ribeira saldara positivamente los diez primeros minutos con una ventaja de siete puntos.
 
En el segundo cuarto sufrimos nuestro habitual (y poco deseado) atasco ofensivo, anotando tan sólo 5 puntos, de modo que el partido llegó al descanso con un claro 22 a 35 a favor de los visitantes y los viejos fantasmas pululando de nuevo entorno a nuestras posibilidades reales de victoria.
 
Pero tras la reanudación emergió la figura de un excelso Alberto que, apoyado en la visión de juego de Víctor, quien sacó a relucir todo su repertorio de rebotes más gancho "SkySaintPeter". Nuestro "PaulGasol16" ha vuelto y lo ha hecho para quedarse.
 
Pero, a pesar de la mejoría colectiva tanto en el número de faltas como en el balance defensivo, la ventaja era demasiado amplia como para que los de Richi Santos se dejaran sorprender. 16 puntos en contra a falta de 5 minutos era mucha remontada.
 
De todas maneras, y a pesar de la amplia renta negativa, el C.B. Ames no dio el partido por perdido. El buen hacer de Dani en los tiempos muertos (pidiendo uno desde la cancha, un crack), un triple de Quique tras una jugada de tiralíneas metió el susto en el cuerpo a los líderes de la categoría, pero no había tiempo para más. Al final 52 a 58 pero con la cabeza bien alta.
 
Agradecer, como siempre, la presencia y el apoyo de nuestros incondicionales, entre los que se encontraba el gran Guillermo, quien al final del partido realizó las siguientes declaraciones: "personalmente me gustó mucho el partido. Igual tenía unas expectativas muy malas después del partido contra Arzúa, pero lo cierto es vi al equipo muy competitivo. Creo, sinceramente, que se hubiera podido ganar, ya que ellos no me parecieron tan peligrosos. Nuestras defensas siempre les dejaban al borde de agotar las posesiones, lo cual dice mucho. Cierto es que no estuvimos bien en el balance defensivo. En mi opinión sobresalientes Quique y Diego, si ése fue su primer partido de base, la verdad es que estuvo soberbio, dirige muy bien y es un tío muy veloz".
 
Lo peor: se nos sigue yendo la cabeza en algunas fases del partido. Sabiendo que una de las virtudes del rival es su juego a la contra, el no hacer un buen balance defensivo supuso una gran losa durante todo el encuentro. En cualquier caso, con un tiempo muerto a lo Moncho "Doing the f...ing rules" se rectificó.
 
Lo mejor: el saber que podemos competir con cualquiera y que depende de nosotros. También sabemos que si el árbitro, al estar uno, dejara jugar como en la segunda parte, posiblemente no nos hubiéramos desconectado en alguna fase del partido. En resumen, ésta es la línea a seguir. Sobre todo, disfrutar del basket que es para los que estamos todos y que en algún momento del anterior partido habíamos perdido. Ayer volvimos a recuperar esa ilusión y eso se nota en la cancha.