Comunicado oficial C.B. Ames: renuncia á inscrición para a campaña 2020/2021

 

Último día para a inscrición na competición e chegou o momento que nunca imaxinamos. Tras unha profunda ponderación dos pros e contras e unha vez pulsadas todas as opinións e sensibilidades, decidimos adoptar a que sen dúbida é a decisión máis dolorosa na historia deste pequeno club: non exercer o noso dereito de inscrición para o curso baloncestístico 2020/2021.

Desde o Club Baloncesto Ames consideramos que non se dan as condicións para afrontar a competición cunhas mínimas garantías de viabilidade, sobre todo no que respecta á seguridade na saúde. Os protocolos deseñados tanto polas Administracións Públicas como pola FEGABA non ofrecen a seguridade suficiente para que os participantes nesta competición poidamos regresar aos nosos fogares tras a celebración dos correspondentes encontros coa tranquilidade de non ser vítimas dun contaxio e, deste xeito, converternos en vectores do virus.

Ademais do anterior, chama poderosamente a atención a actitude dunha Federación que, tras deseñar e impoñer un protocolo de actuación no que son os propios clubs os que asumen todos os custos derivados da súa aplicación, descarga toda responsabilidade nos propios participantes que son os que, tanto en primeira como en última instancia, deben de velar polo cumprimento de todas e cada unha das condicións impostas.

Ante o inasumible deste escenario, o Club Baloncesto Ames considera que o máis lóxico e prudente é esperar a que a situación epidemiolóxica mellore. Mentres esto non suceda, seguiremos adestrando como fixemos durante os últimos meses aplicando as medidas previamente deseñadas polo Concello de Ames e extremando as precaucións nestas sesións preparatorias á espera de que, algún día, poidamos volver competir.

Esto non é, nin moito menos, unha despedida. Tan só é un “ata logo”.

Moitas grazas a todos nosos supporters pola súa colaboración e apoio. Volveremos e, se cabe, con máis forza.

Estamos de volta!

Por fin chegou o gran día. Tras tres meses de longa ausencia, o C.B. Ames volveu a pisar o parqué do municipal de Bertamiráns para retomar a actividade. Coa ilusión do principiante, os discípulos de Gaby puxeron máis corazón que pernas nesta primeira sesión. Nestes tempos convulsos, e ademais das medidas impostas tanto polas autoridades sanitarias como polo Concello de Ames e relación ao desenvolvemento de actividades deportivas en recintos pechados, este club implementou as seguintes medidas específicas para as súas sesións preparatorias:

• Tentar manter a distancia de seguridade de 2 metros na medida do posible.
• Non haberá xogo con oposición.
• Non haberá filas.
• Tentar que os xogadores non se toquen a cara.
• Cada xogador debe ter unha toalla de uso individual que se colocarán ao longo dos bancos.
• Cada xogador debe ter unha botella de auga de uso individual co seu nome que se colocará na mesa de anotadores.
• Evitar na medida do posible abandonar a pista nos descansos para entrar no vestiario.
• Non se pode deixar roupa na pista.

O obxectivo é ir recuperando sensacións e, aos poucos, tanto a forma como o toque. Ao finalizar esta primeira sesión, podíase contemplar nos rostros dos xogadores a fatiga como consecuencia da inactividade, pero compensada coa satisfacción de volver sentirnos un equipo e facer o que máis nos gusta, que non é outra cousa que xogar ao BALONCESTO. 

Agora o que toca é continuar traballando nesta liña, ir incorporando a todos os nosos efectivos e, paso a paso, volver polos nosos foros. Por actitude, ilusión e ganas non será.

Volvemos! 

Competición suspendida ata o 25 de marzo (como mínimo)

Despois da xuntanza entre a Secretaría Xeral para o Deporte e os representantes das distintas federacións deportivas, entre as que se inclúe a Federación Galega de Baloncesto, no serán de onte procedeuse de maneira oficial á suspensión de todas as competicións organizadas pola FEGABA ata, en principio, o próximo 25 de marzo.

Consulta o comunicado vía web da FEGABA neste enlace.

Esto significa o aprazamento das dúas próximas xornadas, incluíndo o encontro contra Praíña SPC Basket, inicialmente programado para o vindeiro domingo 15 de marzo ás 17.00 no Municipal de Bertamiráns.

Por outra banda, e unha vez consultados os responsables municipais competentes, de momento este equipo pode seguir cos seus adestramentos habituais tanto no pavillón de Bertamiráns como no de O Milladoiro á espera de calquera orde ou ditame das autoridades sanitarias que, como non pode ser doutra maneira, será acatada e respectada por todos os integrantes deste club.

Desde o Club Baloncesto Ames queremos facer un chamamento á calma e apelar ao sentido común de toda a cidadanía para non incorrer en accións que poidan derivar en situacións non desexables como consecuencia deste episodio de saúde pública.

Podes consultar aquí información relevante acerca da COVID 19 para a cidadanía en xeral
(Fonte: Ministerio de Sanidade, Consumo e Benestar Social)

Seguiremos informando coas novedades. Ánimo e paciencia!

C.B. Vistaalegre Vs. C.B. Ames completo

Neste post deixámosvos o contido íntegro do encontro da pasada xornada entre o C.B. Vistaalegre e o C.B. Ames disputado no pavillón de Pío XII:

Tedes este e outros vídeos do voso club favorito á vosa disposición na nosa canle de YouTube.

Grazas aos nosos incondicionais!

Sigamos apretando

Outro encontro transcendente para as nosas aspiracións o celebrado o pasado domingo en horario de madrugadores. O pavillón do coñecido colexio santiagués Pío XII albergou o enfrontamento entre o C.B. Vistaalegre e o C.B. Ames. A derrota no partido de ida no último segundo aínda está presente nas nosas retinas e pesa como unha lousa á hora de acceder ao obxectivo da clasificación para a fase final. Prohibido fallar.

Os primeiros instantes do choque foron de mero tenteo entre dúas escuadras que acusaban o frío ambiente que presidía o sintético colexial. Nos seis primeiros minutos do lance, o electrónico reflectía un exiguo 3 a 3 froito da escasa produción ofensiva duns contendentes que parecían non entrar en calor. Pero a partir dese momento comezou o partido de verdade cos locais golpeando primeiro. Como quen non quere a cousa, o C.B. Vistaalegre aumentaba a súa porcentaxe de acerto fronte a un C.B. Ames que, aínda que armaba unhas ofensivas correctas e ordenadas, fallaba na súa execución. E como o que conta é o acerto, os locais despegáronse no marcador e rubricaron o seu mellor cuarto do partido cun triplo desde nove metros (nun apoio e a taboleiro) do seu base Veiga, con moito o mellor xogador do C.B. Vistaalegre. O 17 a 8 cultivado no primeiro parcial obrigaba ao C.B. Ames a elevar a súa porcentaxe de acerto e a redobrar os esforzos defensivos en pos de igualar a contenda.

Cambio de compás. Se non hai acerto desde fóra o ideal é achegarse ao aro. Esta consigna foi entendida polo C.B. Ames á perfección grazas a un Alberto Jr. que vai asumindo cada vez máis responsabilidades en pos do rol que lle pertence dentro deste equipo, conseguindo anotar en fulgurantes penetracións que tan só podían ser cortadas con falta persoal. Mentres tanto, o camiño ao noso aro achábase cortado e calquera esperanza de segundas accións en forma de rebote para os locais convertíase nunha mera ilusión grazas ao dominio baixo os aros de Juan, Eloy e Linas, os tres únicos xogadores verdadeiramente interiores dos que dispoñiamos para o partido de onte. O relevo de Alberto tomouno, como non, un Manu inmenso en todo o rectángulo de xogo, que daba continuidade ás canastras tras penetración mentres dirixía o xogo coa eficacia e eficiencia acostumadas. Como guinda para o pastel, Raúl anotaba o noso primeiro triple tras unha xogada coral para certificar a remontada ante un superado conxunto santiagués cuxa única opción era que chegase o descanso canto antes. Mocidade ao poder. Co 5 a 16 de parcial restañábamos a ferida do primeiro cuarto e situabámonos por diante no marcador (22 a 24) aínda que a empresa non era como para confiarse, nin moito menos.

Tras o descanso a tónica sería a mesma. Manu facendo e desfacendo ao seu antollo e Juan dominando a ambos os dous lados da pista para certificar un parcial de 0 a 7 nos tres primeiros minutos para alcanzar unha renda favorable de 9 (22 a 31) que, en principio, outorgábanos unha certa dose de tranquilidade tan só rota pola sinalización da cuarta falta persoal de Raúl, o que provocou a súa substitución por un inédito Jorge que, debido ás súas molestias nas costas, non adestrou en toda a semana. Pero o francotirador amiense é todo un asasino e, con dous triples noutros tantos intentos, asentou as nosas posibilidades reais de vitoria situando un claro 26 a 37 no electrónico ante a algarabía da parroquia visitante. Pero, grazas a dous triplos consecutivos (o segundo, apoiándose en táboa) do escolta local Rial, o C.B. Vistaalegre conseguía manterse a flote nuns instantes finais de cuarto protagonizados por un Víctor que tirou de experiencia para anotar tres puntos de forma consecutiva e afianzar o noso dominio no marcador. Novo parcial favorable (10 a 16) e o marcador en 32 a 40 a falta de dez minutos de partido. Aínda que o partido estaba de fronte, non había que relaxarse.

Primeiro minuto do último cuarto no que o repentino caos visitante foi aproveitado polos locais para situarse a catro puntos (36 a 40). Tempo morto de Gaby e cambio múltiple para invertir a perigosa deriva. Pero, unha vez máis, Jorge con dous triples pon as cousas no seu sitio ante un rival ao que se lle esgotaron todos os seus intentos de remontada. Serios en defensa e con Manu como claro dominador do tempo do partido, o C.B. Ames dedicouse a conservar a renda favorable na contorna dos dez puntos ata o 43 a 53 final que supón unha nova lombeirada ás nosas opcións de clasificación. Agora toca pensar nos difíciles duelos que nos esperan, comezando co enfrontamento contra un rival directo, o Praíña SPC Basket, a próxima xornada.

A continuación, la estatística completa dos xogadores do C.B. Ames:

(Pincha para ampliar)

O respecto mutuo e a deportividade caracterizaron o encontro

O peor: a falta de acerto no primeiro cuarto e algúns momentos de relaxación que debemos desterrar para futuros enfrontamentos.

O mellor: o sobrepoñernos á desvantaxe inicial e resucitar a tempo. Mención aparte para o labor do único colexiado que dirixiu o encontro, o sr. Trasancos: firme e dialogante á vez e, sobre todo, xusto e equánime ao manter o mesmo criterio durante os corenta minutos de partido para ambos equipos. Parabéns pola súa impecable dirección.

A sesión vermú cos nosos familiares, amigos e afecionados estivo moi entretida...

  

C.B. Ames Vs. XL Milladoiro completo

Turno para a visualización do derbi desta semana entre o C.B. Ames e o XL Milladoiro:

E, como sempre, lembra que podes ver este e outros partido do teu club favorito na nosa canle de YouTube.

Grazas polo voso incondicional apoio!

O derbi quédase en Bertamiráns

Primeira das cinco finais que nos restan para cumprir o obxectivo de clasificarnos entre os catro primeiros e acceder ás eliminatorias polo título. E para comezar, nada de medias tintas. O pasado sábado recibimos ao XL Milladoiro no clásico derbi de Ames. Un club con enxunlla ao que hai que sumar que esta tempada converteuse nun rival directo na loita polo obxectivo, polo que a contenda exixía a máxima das concentracións para evitar os erros ante unha experimentada escuadra que penaliza o máis mínimo fallo.

Compases iniciais de tanteo e xogados ao ritmo lento que interesaba aos visitantes. Con todo, os primeiros catro puntos eran contestados rapidamente por Juan con sendos triples desde a frontal do aro. Unha vez superada a sorpresa inicial en forma de defensa individual exposta polos visitantes, e tras dúas canastras fáciles baixo o aro recibidas, o C.B. Ames comezaba a ver o aro con accións de mérito de Eloy, Juan (8 puntos e 5 rebotes neste cuarto) e un triplo dun aínda convalecente Diego, accións que tiveron resposta no triplo postremeiro de Seoane para certificar un 13 a 12 favorable nun parcial que non pasará aos anais do baloncesto nin pola intensidade nin polo acerto dos seus contendentes.

No segundo cuarto a iniciativa sería para os visitantes. Ao ralentí, e en colaboración coa baixa porcentaxe de acerto dos xogadores do C.B. Ames, o XL Milladoiro situaba o partido no lugar no que lle interesaba, grazas a un claro dominio reboteador e ao seu acerto desde o tiro libre (11 tiros libres anotados neste cuarto, os 7 últimos de forma consecutiva). Tan só uns escintileos dun C.B. Ames baixo de folgos impediron que a sangría fose maior. Pero o 14 a 19 deste cuarto significaba que o XL Milladoiro íase aos vestiarios cun 27 a 31 favorable e a moral polas nubes, mentres que no C.B. Ames os ánimos estaban polo chan.

Deste xeito, a charla no vestiario presentou un carácter máis psicolóxico que táctico. Gaby tentaba motivar aos seus xogadores e provocar unha reacción anímica neles co obxectivo de borrar unhas caras longas máis propias dun tanatorio que dun pavillón de baloncesto.

A arenga daría os seus froitos. Dous triples de Jorge nos dous primeiros ataques ofrecían unha boa mostra do cambio de actitude fronte a un equipo visitante que pretendía capear o temporal arrefriando o partido. Momento para a entrada de pernas frescas: Manu, Alberto Jr. e Diego que deron máis mordente ao C.B. Ames a ambos lados da cancha e permitiron levar o choque a un ritmo máis elevado que nos favorecía. Con Juan dominando a pintura, as arrincadas locais apenas obtiñan contestación por parte dun XL Milladoiro cada vez máis mermado fisicamente. Pero, como xa sabemos, os animais feridos son máis perigosos, e a vantaxe adquirida no marcador non era suficiente, nin moito menos, como para dar por morto ao rival. Nas postrimerías deste cuarto os colexiados parecían insuflar aire aos visitantes coa sinalización dunha incomprensible falta a Manu (a tres metros da acción sancionada), un rebote ofensivo e canastra de Juan tras tiro libre por unha suposta invasión (o que sucedeu é que o pivote visitante creu que eran dous tiros libres en lugar dun, deixando só ao noso center para a sorpresa do colexiado) ou unha técnica ao banco por levantarse a celebrar unha acción ofensiva. Con todo, 17 a 11 de parcial e 44 a 42 ao noso favor.

Coa nosa espada de Damocles particular en forma de final axustado, a intención do C.B. Ames era non repetir erros pasados que nos condenaron en situacións similares esta mesma tempada. Queixarse menos e baixar ao barro. Contando coa consabida permisividade arbitral e na seguridade de que este partido gañaríase en defensa ante un rival que acusaba o paso dos minutos, o C.B. Ames decidiu poñer toda a carne no asador co obxectivo de manter as súas aspiracións de clasificación, aspiracións que facían da vitoria unha necesidade vital e da intensidade o camiño para obtela.

Cunha superioridade física manifesta sobre a cancha, Coach G decidiu darlle a responsabilidade a Alberto Jr., moito máis potente e fresco de pernas que o seu par, e explorar unha vía que resultaría determinante para a nosa sorte no partido. Desequilibrante e decidido, o novo aleiro local facía moito dano aos seus rivais a base de penetracións que desarboraban á fatigada defensa visitante. Baixo a batuta dun Manu máis centrado na dirección de xogo e na defensa que na produción anotadora, un ata ese momento irregular Jorge decidiu sumarse á festa para anotar a tripla que achandaba o camiño cara ao triunfo, vitoria que máis que no ataque asentouse nas tarefas defensivas. O camiño ao aro estaba pechado para os visitantes que tan só conseguiron anotar seis puntos en todo este cuarto, consecuencia clara do desequilibrio físico existente que motivou a claudicación do XL Milladoiro e que o C.B. Ames non pasase apuros no tramo definitivo do partido, vencendo con solvencia 58 a 48 e superando o primeiro exame para a consecución do obxectivo final.

Todos xuntos a pola seguinte vitoria

A continuación, a estadística completa dos jugadores do C.B. Ames:

(Pincha para ampliar)

O peor: o acerto nos tiros de campo e o xogar ao ritmo do XL Milladoiro durante moitas fases do encontro.

O mellor: o tramo final do partido en canto a actitude e determinación para gañar. En calquera caso, temos que seguir mellorando se queremos conseguir o noso obxectivo.

C.B. Tecven Padrón Vs. C.B. Ames completo

Se nin o All-Star Weekend nin a Copa do Rey ACB convencéronche, aquí tes unha boa opción de redimirte co encontro do C.B. Ames da pasada xornada: 

E lembra, podes visionar este e outros partidos do teu club favorito na nosa canle de YouTube.

Moitas grazas a todos!

Amence que non é pouco

Sen marxe de erro, o C.B. Ames comparecía na tarde do pasado domingo no municipal de Padrón para iniciar a remontada na clasificación ante un rival que coñeceu tempos mellores. A tarde lembraba demasiado á da tempada pasada, meteoroloxicamente falando, na que un temporal asolagou a pista e obrigou á suspensión do partido en primeira instancia para procederse, tras unha polémica decisión do Comité de Competición, á cancelación do encontro e outorgar a vitoria ao C.B. Ames, a máis diso a consecuente sanción ao club padronés, feito que lamentamos profundamente no seu día e que esperabamos que non se volvese a repetir, a pesar de que os ingredientes eran moi parecidos.

Pero ao chegar disipáronse os nosos temores e o partido podía disputarse, eso si, con certo risco xa que a superficie sintética da instalación presentaba unha porcentaxe de humidade que nin o traseiro de Aquaman, o que obrigaba á restrición de movementos, sobre todo aqueles que implicaban bruscos cambios de ritmo ou desprazamentos laterais, todo coa fin de evitar calquera tipo de lesión inoportuna.

E é que a resistencia dos locais só ía durar os catro primeiros minutos, nos cales conseguiron dar réplica aos primeiros cinco puntos de Quique e a un triple de Jorge, que estaba a calibrar o seu fusil de francotirador para esnaquizar a previsible zona 2-3 proposta polo Tecven Padrón. Unha vez localizado e fixado o obxectivo, lume a discreción. O C.B. Ames comezaba a atacar con decisión o aro rival para anotar desde todas as posicións á vez que negaba o acceso a canastra ao rival. Triple de Jorge, canastón de Eloy selando ao seu defensor, tiro de media distancia de Quique, catro puntos consecutivos de Juan e unha entrada en velocidade de Diego daban boa mostra do noso amplo repertorio ofensivo. Namentres, un desarmado Tecven Padrón só era capaz de anotar un tiro libre. Conclusión: 7 a 21 no primeiro cuarto e o partido a piques de romperse.

Co obxectivo entre cella e cella de dinamitar a contenda, o segundo cuarto arrincaba cunha feroz ofensiva por parte visitante, iniciada por Diego, Víctor e Manu, liderada por Raúl en plan estelar con 12 puntos neste parcial (4 de 6 en tiros de campo, incluídos tres triplos consecutivos) e rematada por Jorge, que facía saltar polo aire calquera aspiración do conxunto padronés por manterse no partido. Co 31 a 0 de parcial do encontro de ida aínda na retina, este parcial saldouse a favor do C.B. Ames por 3 a 31, feito que non facía senón máis que ratificar a diferenza existente entre ambas as escuadras na presente campaña. Ao descanso, 10 a 52 a favor do C.B. Ames. Partido finiquitado e dous cuartos por diante para afianzar automatismos, recuperar sensacións perdidas e repartir minutos entre todos os xogadores. Prohibido diminuír a intensidade.

Á saída dos vestiarios os locais tentaron sorprender cunha inesperada defensa individual que, máis por deméritos do C.B. Ames que por méritos propios, conseguiu deter a hemorraxia en primeira instancia. Pero o simulacro de resistencia local durou o que o físico do seu pivote González, esto é, uns poucos minutos. Unha vez máis, os amienses conseguían ver o aro con facilidade e anotar desde todo tipo de posicións para anotarse un novo parcial, esta vez por 13 a 21, e situar no electrónico a nada desdeñable renda de 50 puntos ao noso favor (23 a 73).

Con nada en xogo agás a integridade física dos xogadores nunha pista cada vez máis esvaradiza, como proba o dobre axel de Diego no último lance do cuarto anterior e que lle custou un bo golpe nas súas posadeiras, os últimos dez minutos foron mero trámite. Gaby limitouse a repartir minutos entre os seus xogadores e a incidir nalgunhas cuestións de índole táctica coa mente posta no noso próximo rival, o XL Milladoiro. Novo parcial favorable aos nosos intereses por un claro 5 a 18 para un resultado final que o di todo: 28 a 91.

El marcador final habla por sí mismo

A continuación, a estatística completa dos xogadores do C.B. Ames:

(Pincha para ampliar)

O peor: o risco de lesión inherente a unha superficie tan esvaradiza.

O mellor: recuperamos a senda da vitoria nunha actuación moi coral. Sen dúbida, este é o camiño aínda que os rivais que se nos veñen encima, sen dúbida, exporán moita máis batalla que o Tecven Padrón. Agora toca mentalizarse e aproveitar os adestramentos ao máximo para estar a punto cara á recta final da tempada que comeza dentro de dúas semanas debido ao parón pola festividade de Entroido. Bo momento para deixar o disfrace de perdedores e cambialo polo de gañadores. Imos!

C.B. Ames Vs. C.B. Infor-Santiago (casi) completo

Neste post servímosvos o encontro da pasada xornada que nos enfrontou ao líder, o C.B. Infor-Santiago.

Significar que, debido a problemas na produción, faltan o primeiro minuto de partido e os instantes finais, polo que pedimos desculpas a todos os nosos seguidores:

E, coma siempre, lembra que podes ver este e outros vídeos do C.B. Ames na nosa canle de YouTube.

Brotes verdes e brotes negros

En plena crise de xogo e resultados, quenda para recibir ao líder, o C.B. Infor-Santiago, en partido disputado no inusual horario de catro da tarde. Un Infor-Santiago que comparecía con practicamente todos os seus efectivos co obxectivo de consolidarse no alto da táboa ante un C.B. Ames que está a pasar, sen dúbida, o seu peor momento da tempada. Ás consabidas baixas por lesión dos nosos interiores Jacobo e Alberto Sampedro, sobreviñeron as baixas dos nosos exteriores Diego, Quique e Raúl, o que motivou un serio recorte na nosa rotación, aspecto fundamental se temos en conta a solidez e fiabilidade dun conxunto visitante que se presentaba no Municipal de Bertamiráns cunha bagaxe de dez vitorias por tan só unha derrota, cultivada ante o Básquet Ames na segunda xornada de liga, alá polo mes de outubro. 

Xogo exterior contra poderío na zona. Uns inspirados Jorge e Alberto Jr., con sete puntos cada un, ofrecen as primeiras vantaxes dos locais. Os santiagueses, lonxe de descompoñerse, comezan a picar pedra e a obter resultados debaixo do noso aro con canastras fáciles tras rebote ofensivo, a súa principal baza. O primeiro parcial estivo presidido por unha igualdade que só o triple final de Mario Pampín, practicamente o único argumento exterior dos santiagueses, conseguiu romper para situar o electrónico nun 16 a 19.

Bo inicio de segundo cuarto para os locais. Con minutos de calidade de Víctor e de Linas, e moita seriedade atrás, o C.B. Ames conseguiu un parcial de 8 a 0 que lle permitía volver comandar o marcador. Pero o Infor-Santiago soubo reaccionar a tempo e facer valer a súa superioridade na pintura para volver equilibrar a contenda e mesmo recuperar a iniciativa. O feito de que estabamos ante un duelo moi igualado era máis que patente. E como se decide un duelo onde a igualdade é case absoluta? Moi sinxelo: por pequenos detalles. Detalles como a sinalización da terceira falta persoal a dous bastións locais como son Alberto Jr. e un Juan demasiado afectado e un tanto exasperado pola falta de equidade mostrada polo árbitro principal. En calquera caso, e tras un espectacular aro pasado de Jorge, o cuarto saldábase con táboas (10 a 10) o que mantiña en vantaxe aos visitantes (26 a 29). Antes de emprender o camiño dos vestiarios o colexiado principal sinala unha falta técnica a Juan debido ás súas protestas pola última posesión do encontro, na que o colexiado decide non conceder dous tiros libres tras a sinalización dunha clara falta persoal sobre Jota en flagrante acción de tiro. O partido renovaríase cun tiro libre favorable aos visitantes e con Juan con catro faltas no seu haber.

O terceiro cuarto comezaba tal e como acabou o segundo, ou sexa, cunha técnica a Jorge tras protestar unha clara falta no seu primeiro intento máis aló do 6,75. O colexiado principal, máis perigoso que Macgyver cun cortauñas, seguía co seu particular recital e afán de protagonismo, empregando unhas formas e unha maneira de dirixir o encontro que, para a nosa desgraza, non nos resulta descoñecida. En calquera caso, mesmo guión que nos parciais precedentes: bo inicio por parte do C.B. Ames, esporeado pola dirección de Manu e os triples de Jorge, mentres que o Infor-Santiago agarrábase ao partido grazas ao seu dominio do rebote ofensivo coa dupla Navarrete-Gómez, determinantes baixo os aros. Así as cousas, e tras o 10 a 11 de parcial, todo quedaba pendente do último e definitivo cuarto.

Con 36 a 40 no marcador e as espadas en todo o alto, o cuarto comezou en sentido inverso aos tres anteriores, esto é, cun C.B. Ames negado cara o aro e un rival que, impoñendo un ritmo lento de xogo, conseguía abrir brecha no marcador ata conseguir unha renda favorable de oito puntos, a máxima do encontro. O peor momento do partido tería o seu punto culminante coa expulsión de Alberto Jr. por cinco faltas. Pero, lonxe de enrugarse, o C.B. Ames sacou a relucir a súa casta e nun arranque de rabia liderado por Manu e apoiados en Linas volvía situarse a rebufo do seu rival. En plena remontada, novo pau en forma de segunda técnica a un desesperado e desaparecido Juan que deu cos seus osos no vestiario tras un encontronazo co visitante Buján que, ao mesmo tempo, tamén resultou eliminado. Pero, aínda con dous dos seus integrantes máis determinantes expulsados, o C.B. Ames non daría o seu brazo a torcer tan facilmente. Un triple de Jota ao límite da posesión, levantando á inchada local dos seus asentos, e dous tiros libres de Manu, conseguían colocarnos por diante no marcador por primeira vez en moito tempo (46 a 44) e, o que era máis importante, na recta final do partido. A canastra de Navarrte volvía ser contrarrestada por un triple de Jorge, o cuarto no seu casillero, para deixar a diferenza en 3 a falta de tres minutos para o final do choque.

Pero hai que lembrar que estamos inmersos nunha dinámica negativa e, para calquera que xogase un pouco a esto, sabemos que é un factor que ás veces pesa demasiado. Na seguinte acción un gran Navarrete, líder do Infor-Santiago na tarde do sábado con 20 puntos, anotaba un 2+1 que colocaba as táboas no marcador. E é que no momento culminante do encontro pagamos a factura que supuxo a nosa inferioridade no rebote. 17 rebotes ofensivos por parte do Infor-Santiago por tan só 5 do C.B. Ames son unha diferenza demasiado transcendente nun encontro tan axustado, o que ao cabo desnivelou a balanza a favor dun conxunto visitante que demostrou o porqué da súa clasificación. Con maior apromo e grazas ao seu acerto desde o tiro libre, o Infor-Santiago levouse a contenda por un tenteo final de 53 a 57 motivando que as nosas aspiracións de clasificarnos para a fase final xa non dependan de nos. En calquera caso, seguiremos pelexando.

Sempre agradecidos

A continuación, a estadística completa dos xogadores do C.B. Ames:

(Pincha para ampliar)

O mellor: o loitar ata o final contra o que, posiblemente, sexa o equipo máis fiable da categoría. Aínda que non fose suficiente, melloramos en apartados tan importantes do xogo como as perdas de balón e minimizado a nosa precipitación en ataque en relación con partidos anteriores. A pesar de a derrota, brotes verdes...

O peor: a nosa inferioridade manifesta no apartado reboteador, quizais lastrados polas baixas no noso xogo interior. Tamén poderiamos incluír neste apartado o labor do colexiado principal, aínda que, sendo obxectivos, gran parte da responsabilidade é nosa xa que incorremos en protestas que non conducen a nada. En teoría, somos un equipo experimentado pero, na práctica, perdemos partidos como pipiolos. Brotes negros...

En crise (de xogo)

Cruzamento de camiños o pasado domingo nun pavillón Alonso Rodríguez de Noia que rexistrou unha gran afluencia de público. O Furancho do Floro C.B. Noia, en clara traxectoria ascendente tras un errático inicio de campaña, recibía a un C.B. Ames en horas baixas en canto a resultados e, sobre todo no xogo a pesar de a vitoria colleitada ante o C.B. Santa Baia sub-22 da pasada xornada. Un enfrontamento transcendental ao que os visitantes acudían sen os seus dous adestradores, Gaby e Raúl, facéndose coas rendas do banco o noso gran capitán Dani e con outro peso pesado do vestiario como Víctor nos labores de adestrador axudante.

Ao comezo do partido os noieses sorprenderon aos amienses apostando por un ritmo frenético de partido e presionando a toda cancha. O acerto desde máis aló do 6,75 unido á férrea defensa sobre os nosos xogadores exteriores motivou as primeiras diferenzas no marcador (8 a 2) polo que Dani viuse obrigado a pedir o seu primeiro tempo morto e a introducir cambios nun quinteto inicial desconcertado que non atopaba o camiño ao aro rival. A entrada de Manu e o bo facer de Juan conseguiron deter a sangría, unha vez superada a vértixe inicial, para ir entrando aos poucos no xogo. Ao final dos dez primeiros minutos, 16 a 11 a favor dos locais.

No segundo cuarto o C.B. Ames saíu cunha mellor disposición en defensa e algo máis de calma (aínda que non a desexada) en ataque. Cinco puntos seguidos dun sobremarcado Jorge, menos inspirado que en ocasións anteriores, poñían o equilibrio no electrónico nos primeiros (e case únicos) minutos nos que o C.B. Ames conseguiu dominar o choque. A última canastra dun inspirado Eloy baixo os taboleiros poñía o 25 a 24 ao descanso e coa sensación de que poderiamos irnos aos vestiarios cun marcador favorable se tivésemos unha porcentaxe minimamente decente desde o tiro libre. Esta é unha faceta do xogo fundamental nunha categoría como a nosa e os repetidos e preocupantes fallos son un lastre demasiado pesado. Alarmante.

Pero, grazas á garra e ao tesón acostumado e á baixada dos locais en canto ás súas prestacións ofensivas, continuabamos nun partido no que, a pesar de todo, as sensacións non eran boas. A pesar de que o terceiro cuarto comezou como terminara o segundo, esto é, cunha canastra de Eloy baixo os aros ao que se sumou un triple de Jorge, pronto os vellos demos amienses comezaron a manifestarse. O empuxe defensivo dos locais propiciaba momentos de precipitación en ataque que provocaban multitude de agasallos en forma de perdas de balón que eran aproveitados para anotar con facilidade e desequilibrar de novo o partido. Dani esforzábase unha e outra vez en corrixir os erros dos seus pupilos pero a empresa non era fácil. Para máis inri, os colexiados non parecían querer aplicar a mesma rapadoira a ambos os dous lados da cancha, xa que mentres os nosos contactos eran sancionados en repetidas ocasións, a fiereza da presión noiesa apenas era obxecto de sanción, o que aumentou o noso grao de desesperación. Novo parcial favorable para os locais (16 a 10) para situar a contenda nun 41 a 34 que poñía as cousas moi difíciles a falta de dez minutos.

Cos locais lanzados polo trunfo e os visitantes descolocados e sen resposta, o último cuarto foi unha carnicería. Todos os defectos dos tres cuartos precedentes manifestáronse no peor momento posible: precipitación, ansiedade, incontables perdas de balón, porcentaxes paupérrimos desde o tiro libre, erros de principiante en canastras fáciles e un sen fin de cousas máis que converteron o noso final de partido nun auténtico despropósito. Co encontro perdido, un mocoso Noiés que non fixera nada ao longo dun choque duro pero, ata o momento, de luva branca, comezou a provocar aos frustrados xogadores visitantes nun alarde do que non se debe facer cando tes o partido gañado, incluído un intento de canastra previo 360º que, menos mal para el, non conseguiu facer diana. Inmediatamente, un veterano como Eloy recriminoulle a súa actitude chulesca e maleducada, obtendo como resposta a sinalización dunha técnica duns colexiados tan perdidos como o conxunto amiense. Para competir hai que saber perder pero, sobre todo, hai que saber gañar, valores que todo club debe inculcar desde as idades máis temperás pero, que pódeselle pedir a un club cuxo adestrador solicita un tempo morto a falta de pouco máis dun minuto para o final e con vinte puntos arriba? Como resposta, Dani decide, con bo criterio, non aproveitalo e contemplar como o míster local dá as últimas instrucións aos seus xogadores coma se se tratara da última posesión dunha final olímpica nun dos peores xestos que se poden dar nunha cancha de baloncesto. En calquera caso, os xogadores e o corpo técnico do C.B. Ames, nun alarde de señorío e de sentido común, deciden non entrar ao trapo e dar por finiquitado un encontro que reflectiu un claro e contundente 62 a 42 no que foi, sen dúbida, o pau máis gordo no que vai de campaña. Podemos dicir, sen temor a equivocarnos, que estamos nunha profunda crise deportiva, aínda que o grupo continúa intacto e, se cabe, máis unido que nunca como demostra o feito das correspondentes cervexas que compartimos no bar de enfronte tras abandonar o pavillón noiés. Esa é a nosa principal fortaleza, o que nos fará rexurdir e, a bo seguro, a envexa de moitos.

Por parte do C.B. Ames interviñeron:

Jota (2), Quique (3), Jorge (10), Eloy (6) e Juan (5) - quinteto inicial - Alberto Jr. (4), Linas (2), Rober (2), Manu (8), Victor, Diego e Dani.

O mellor: sen dúbida, o sacrificio e a implicación neste proxecto tanto de Dani, no seu labor de adestrador e de Víctor, no seu labor de axudante, antepoñendo o ben común aos seus intereses persoais. Todo un exemplo tanto na cancha como fóra dela e polo que debemos de estar eternamente agradecidos. Quedamos sen adxectivos.

O peor: a dinámica na que entramos xusto no momento determinante da tempada. Estamos a xogarnos os garavanzos e quedámonos sen argumentos, sobre todo na faceta ofensiva. Debemos adestrar máis e mellor para desterrar a infinidade de erros que cometemos e volver atopar a nosa identidade. A crise é manifesta e debemos sacudírnola canto antes se queremos aspirar ao obxectivo de quedar entre os catro primeiros. Xa non hai marxe para o erro e na próxima xornada, sen solución de continuidade, recibimos ao C.B. Infor-Santiago, líder da competición e un dos equipos máis fiables ao longo da presente campaña. É o momento de botar o resto e de non agacharse.

C.B. Ames Vs. Santa Baia sub-22 completo

Aquí vos deixamos o partido íntegro desta xornada ante o Santa Baia sub-22 de Boiro:

E lembrade que tedes este e outros partidos do voso club favorito na nosa canle de YouTube.

Grazas por acompañarnos!

Recuperando sensacións

Sen tempo para recompoñernos tras a inesperada derrota da xornada pasada a mans do C.B. San Mauro, quenda para a estrea en casa na segunda volta ante un equipo en franca progresión con respecto á pasada campaña: o C.B. Santa Baia sub-22. Para volver atopar o camiño da vitoria tiñamos tres cousas claras: manter a calma en ataque, orde defensiva e, sobre todo, pechar calquera posibilidade de contraataque do rival cun bo balance defensivo.

Así as cousas, e coa resaca da derrota anteriormente comentada moi presente, comezamos o partido con moitas dúbidas no noso xogo. O "Jorgesistema" non daba os froitos desexados, o que motivou a primeira vantaxe a favor dos boirenses (2 a 5) ante un C.B. Ames espeso e atrancado. Tempo para os cambios e Raúl, aos mandos da nave amiense debido á ausencia de Gaby, decide poñer en liza a Alberto Jr, quen coa súa ousadía e frescura de pernas introduce o cambio de ritmo necesario para voltear o marcador. Tres grandes penetracións súas e un triplo frontal do capitán Dani colócannos por diante no electrónico ao termo dos dez primeiros minutos (13 a 11), aínda que con moita marxe de mellora.

Nos primeiros minutos do segundo parcial mantense a igualdade ata que Quique, cunha espectacular entrada a canastra, e Jota, cun triple escorado, establecen as primeiras diferenzas. Novamente, a entrada dun Alberto Jr. inspiradísimo a ambos lados da cancha, e con cinco puntos consecutivos, certifica a primeira fractura no marcador e a ruptura do ata ese momento equilibrio imperante. Pero, co C.B. Santa Baia en bonus, reaparece un dos nosos grandes lastres ao longo da presente campaña: os erros desde a liña de tiro libre. A melloría neste aspecto debe ser capital se pretendemos conseguir o noso obxectivos xa que, en gran parte, a culpa do noso pleno de derrotas en partidos axustados teñen neste apartado un dos seus factores máis determinantes. Xusto antes de irse ao descanso, os visitantes collen un pouco de aire grazas á meritoria canastra de Vázquez sobre a bucina. 14 a 10 de parcial a favor do C.B. Ames e 27 a 21 ao descanso. Máis problemas en ataque que en defensa.

Tras a volta dos vestiarios saímos cos ánimos renovados e coa determinación, agora si, de cumprir coas premisas básicas que nos guiarían cara á vitoria. Había que romper o partido se non queriamos atoparnos coas nosas pantasmas. Jorge, que ata ese momento errara os seus sete intentos desde máis aló do 6,75, recargou o seu fusil e anoto tres triples que facían efecto nos boirenses. Con Eloy como amo e señor dos taboleiros, Rober á batuta, e Víctor en plan "metrónomo", o C.B. Ames convertíase, de súpeto, nunha orquestra ben engraxada na que todos os seus integrantes aportaban. O desconcerto visitante era patente ante a que se lle viña encima. Sen apenas oportunidades sequera para lanzar a canastra, e máis sobrepasados que un ateo nunha procesión en Semana Santa, os de Boiro non podían máis que ser testemuñas de como a segunda unidade do C.B. Ames daba continuidade á tempestade, liderados por un incisivo Raúl. O parcial ao longo destes dez minutos dio todo: 24 a 4, e un C.B. Ames que volve polos seus foros para situar un rotundo 51 a 25 no electrónico. Visto para sentenza.

Co encontro finiquitado, o último e intranscendente parcial serviu para dar confianza a aqueles xogadores necesitados de minutos e ir recuperando sensacións para as importantes citas que están por chegar. Ao final do partido, 60 a 34 e a pensar nos nosos próximos rivais.

O mellor: o reencontrarnos coa vitoria nunha partido coral. Defensa seria e pinceladas en ataque que atisban o que este equipo pode chegar a dar, aínda que a marxe de mellora segue sendo moi elevado e estamos lonxe da nosa mellor versión. 

O peor: poderiamos falar da porcentaxe de acerto desde o tiro libre, de precipitación e desorde en diferentes fases do encontro, dos balóns perdidos, etc., pero, sen dúbida, pouco despois de terminar o encontro faciámonos eco da noticia de alcance que encolleu os corazóns de todos os amantes do baloncesto: a morte en accidente de helicóptero do gran Kobe Bryant e dos seus oito acompañantes, entre eles unha das súas fillas. Terrible. Desde esta humilde publicación queremos sumarnos ao pesar de toda a gran familia do baloncesto e ter o noso máis sentido recordo para a Mamba Negra. Déixanos unha lenda, nace un mito. Moitas grazas por todo o que nos ensinaches, mestre, polo teu exemplo, polos teus valores, e por ese eterno sorriso. Descansa en paz compañeiro.

Kobe Bryant (1978 - 2020)

In memoriam

E, para rematar, a estatística completa dos xogadores do C.B. Ames:

(Pincha para ampliar)

C.B. San Mauro Vs. C.B. Ames completo

A continuación ofrecémosvos o partido completo disputado o pasado 18 de xaneiro en Vilanova de Arousa entre o C.B. San Mauro e o C.B. Ames:

Lembra que tes a túa disposición este e outros encontros do C. B. Ames na nosa canle de YouTube.

Moitas grazas aos nosos supporters!

Duro pau para as nosas aspiracións

Tras unha semana extra debido á xornada de descanso, volta á competición para iniciar a segunda volta visitando ao C.B. San Mauro en Vilanova de Arousa. A cómoda vitoria na primeira volta presaxiaba unha pedra de toque ideal para retomar a nosa actividade tras o longo parón do Nadal, aínda que coas baixas de Jacobo, Alberto Jr., Manu e o gran capitán Dani, sumado ao maior rendemento do equipo local no seu feudo, se atisbaba que a empresa non sería fácil.

Os primeiros compases resultaron de certo desconcerto por parte do C.B. Ames ata que Jorge, nunha clara declaración de intencións do que sería un gran partido no apartado individual, comezou a anotar desde diversas posicións para situarnos por diante no marcador. Pero os locais non ían a claudicar facilmente e, coñecedores das súas armas, castigaban unha e outra vez as excesivas perdas de balón (ata 7 neste cuarto) con canastras fáciles baixo o noso aro. A entrada en pista de Raúl volvía poñer as cousas no seu sitio e, cunha gran acción tras rebote ofensivo remontando a liña de fondo, conseguiu suspenderse no aire e para encestar apoiándose en táboa e deixar un 14 a 15 favorable neste primeiro cuarto. As nosas sospeitas confirmábanse: este partido pouco ou nada tiña que ver co encontro de ida.

Ao comezo do segundo parcial os locais parecían menos enchufados que nos instantes iniciais, cuestión que foi aproveitada polo nosos para conseguir un parcial de 4 a 9 e levar a iniciativa no marcador (18 a 24), grazas en gran parte aos dous triples de Jorge e á nosa maior intensidade defensiva nestes primeiros cinco minutos. Pero, de súpeto, un afortunadísimo triple a taboleiro espolea aos locais que, liderados polo seu capitán e xogando a un ritmo tan eficaz como pousado, endósannos un parcial de 12 a 2 no que unha pedrada dun mermado Alberto Sampedro sería a nosa única achega ofensiva na parte final deste cuarto. Ao descanso, 30 a 26 a favor do C.B. San Mauro e moito, pero que moito, por mellorar.

Tras a continuación mostramos a nosa mellor cara. Con Jota ordenando o xogo, Quique facendo gala dun gran despregamento físico, Eloy dominando os taboleiros en ambos os dous lados, Juan lendo perfectamente a zona exposta polos locais e un excelso Jorge en plan "executor", en catro minutos de xogo puxémonos  +8, o que provocou a perda momentánea dos papeis por parte dos locais e motivou a expulsión do seu adestrador por unha protesta reiterativa e airada dunha inexistente falta antideportiva sobre Ramírez, único bastión local que conseguía dar a réplica aos nosos envites. Pero, de novo, o apagamento ofensivo. O C.B. San Mauro regresaba ao encontro desde o tiro libre mentres que o C.B. Ames, volvendo ao terreo de decisións precipitadas que presidiu o noso xogo durante os primeiros vinte minutos, deu aire ás aspiracións do rochoso conxunto local. As perdas e a mala selección de tiro eran castigados, mesmo co clásico "palomero", por parte dun conxunto local que interpretaba ben a nosa desorde. A volta á cancha (e da orde) tanto de Jota e de Juan como, sobre todo, dun Jorge a outro nivel (7 de 10 en triplos ata ese momento), volvían poñer a esperanza nos corazóns amienses. Pero un par de triples dos locais, un deles sobre a bucina, volvían situar por encima no marcador a falta dos últimos dez minutos por disputarse (52 a 49).

Cuarto e definitivo parcial e todo por decidir. Gaby pon en liza ao seu quinteto titular que, liderado nos instantes iniciais por un corajudo Quique e pola polivalencia de Juan, tenta romper o torticero ritmo de encontro con penetracións e ataques rápidos que motivan a asistencia dos xogadores do C.B. Ames á liña de persoal aínda que, como se está convertendo en costume, a eficacia non resulta a desexada. Pero, por enésima vez, emerxe a figura dun Jorge excelso para anotar o seu oitavo triple e colocarnos por diante no marcador (57 a 58) a falta de sete longos minutos por disputarse. Igualdade máxima e emocións aseguradas nun encontro que, aínda que non era unha oda ao baloncesto, si que auguraba un final de infarto.

E chegamos ao momento álxido. Con 65 a 63 no marcador, a falta de trece segundos e posesión para os locais en campo de ataque, a consígna está clara: roubar ou falta. A falta de entendemento no saque é aproveitada por Quique, que consegue roubar o balón e saír disparado cara á canastra local ante a oposición de Ramírez que, no seu intento de tapón, despraza claramente ao escolta amiense impedíndolle anotar ante a impasible mirada dos colexiados que decidiron emborronar o seu máis que correcto labor ata o momento marcándose un Poncio Pilatos en toda regra. Por moito menos estes mesmos colexiados sinalaran multitude de faltas ao longo deste encontro, pero a máxima que determina que é máis fácil, neste tipo de accións determinantes, mirar para outro lado que sinalar a infracción (non vaia ser que se prolongue o partido, e máis se a acción vai en contra do equipo local) resultou decisiva. Ante as protestas visitantes, o C.B. San Mauro rubricou o 67 a 63 final coa súa enésima canastra de "palomero". Con independencia desta acción, nunca deberiamos chegar a un escenario de final igualado xa que esta tempada atragántasenos en exceso este tipo de situacións. Sen dúbida, un duro e inesperado pau ás nosas aspiracións de clasificarnos para a fase final.

A continuación, servímosvos a estatística completa dos xogadores do C.B. Ames:

(Pincha para ampliar)

O mellor: Jorge. Imperial ao longo de todo o encontro. 32 puntos, 8 triplos e un auténtico pesadelo para o rival. Ademais, mantivo o tipo en defensa e mentalmente véselle máis centrado. Un xogador moi por encima desta categoría e todo un luxo para o C.B. Ames.

O peor: novo final axustado e outra derrota. As malas decisións ao longo de diferentes tramos do encontro lastraron as nosas posibilidades. 21 perdas de balón, mal balance defensivo, tan só seis rebotes en ataque e a incapacidade para impoñer o noso ritmo foron determinantes nunha derrota que non debemos escusar na última e máis que discutible decisión arbitral. Mención aparte para o 12 de 26 desde a liña de tiro libre, capital á hora de que a balanza se inclinase a favor dos locais. Temos moito que traballar para transformar as nosas debilidades en fortalezas. Van pasando as xornadas e cada vez queda menos marxe para o erro...