Partido pola loita para os playoffs. O pasado domingo C.B. Ames medía as súas forzas contra o equipo máis en forma a estas alturas da competición: o ADB Fontiñas. A pesar da nosa condición de local, o encontro tivo que celebrarse no pavillón de O Milladoiro debido á rotura dun dos aros do pavillón de Bertamiráns, hai máis de dúas semanas, e a incapacidade do concello de Ames para dar solución a un problema que, a día de hoxe, segue sen solución.
Ás anunciadas baixas de Jota e Juan sumouse a de última hora de Eloy, indisposto. Terceiro e cuarto clasificado cun mesmo obxectivo: certificar o seu pase á fase final.
Primeiros instantes do partido de alta intensidade. Un triple de Manu e dúas boas accións ao poste de Jorge permiten ao C.B. Ames coller a iniciativa no marcador ante un rival que propoñía un elevado ritmo de xogo. Pero tras pouco máis de tres minutos prodúcese unha das accións que ían determinar a nosa sorte no partido: a lesión de Manu (escordadura de nocello), o que, de facto, supuxo a eliminación do noso xogador máis solvente á hora de conducir o ataque e superar a férrea presión a toda cancha proposta polos visitantes.
En primeira instancia soubemos sobrepoñernos a este contratempo, e grazas ao mantemento da orde ofensiva, con dúas boas accións interiores de Linas e un gran triple de Quique, puxémonos cun 14 a 10 favorable a falta de catro minutos para o termo do primeiro parcial.
Pero a partir dese momento fúndensenos os chumbos. Demasiadas facilidades no rebote, permitindo segundas e terceiras opcións a un rival que non as desaproveitaba, perdas de balón froito da presión e da impaciencia e unha prematura cuarta falta de Rober que limitaba as nosas opcións á hora de saír da presión, xa con Manu descartado para o que restaba de partido. Aos poucos, as tornas foron cambiando e o partido estaba onde os santiagueses querían. Demasiado pronto. Todo esto traduciuse nun 16 a 22 a favor dos visitantes e a sensación de estar no seu terreo.
Esta sensación acabou por converterse nun feito no segundo cuarto. A primeira canastra de Dani desde o seu acostumado lateral non foi máis que o espellismo do que se aveciñaba. Cada balón perdido era castigado con rápidos contraataques e a nosa debilidade no rebote facilitaba as cousas a un equipo visitante que nos superaba amplamente en intensidade. Só un costa a costa de Quique, cheo de garra, e un triple de Jorge mantíñannos con vida (23 a 28 a falta de catro minutos). Pero a dinámica distaba moito de ser a mellor, e un par de lapsus na saída de presión transformáronse en canastras rápidas, o que sumado ao acerto desde o tiro libre dos visitantes provocou que se fosen ao descanso cunha vantaxe de 11 puntos no marcador (26 a 37) aínda que, visto o visto, podía ser moito peor cun C.B. Ames en estado de coma.
O que noutras ocasións foi loita, orgullo e pelexa en pos da épica non se viu por ningún lado. Coa épica de vacacións e un rival moi a gusto sobre o municipal amiense a pesar de non facer nada doutro mundo, o último cuarto resultou ser un mero trámite, polo que decidimos languidecer ata o 41 a 56 final. O que toca agora é esquecerse deste partido canto antes e recuperar lesionados.
A continuación, a estatística completa do partido (a falta dos últimos catro minutos, por problemas na "produción"). Para chorar:
No descanso, Alberto comunica a Gaby que non pode continuar debido ás súas fortes dores de costas. Outro baluarte para a neveira.
Pero cando a túa primeira canastra en xogo prodúcese no último minuto do cuarto, perdes balóns a puntapala e non colles un rebote nin querendo o normal é que ata unha selección do IMSERSO páseche por encima. E menos mal que Fontiñas non estivo acertado en ataque. Superados e exasperados, o terceiro cuarto terminou cun 32 a 47 que, á vista do sucedido, antollábase como irremontable. Aínda por riba o autor da nosa única canastra en xogo, Dani, viuse obrigado a despedirse da cancha tras a devandita acción afectado de falta de sensibilidade na súa zurda. A enfermería estaba a encherse.
O que noutras ocasións foi loita, orgullo e pelexa en pos da épica non se viu por ningún lado. Coa épica de vacacións e un rival moi a gusto sobre o municipal amiense a pesar de non facer nada doutro mundo, o último cuarto resultou ser un mero trámite, polo que decidimos languidecer ata o 41 a 56 final. O que toca agora é esquecerse deste partido canto antes e recuperar lesionados.
A continuación, a estatística completa do partido (a falta dos últimos catro minutos, por problemas na "produción"). Para chorar:
|
Xugador
|
T1
|
T2
|
T3
|
PUNTOS
|
RD
|
RO
|
REBOTES
|
BR
|
BP
|
ASIST
|
|
Víctor
|
|
0/1
|
|
0
|
1
|
|
1
|
2
|
0
|
0
|
|
Jacobo
|
|
1/2
|
|
2
|
3
|
|
3
|
1
|
1
|
0
|
|
Dani
|
0/1
|
3/6
|
|
6
|
1
|
2
|
3
|
0
|
0
|
0
|
|
Manu
|
|
0/1
|
1/1
|
3
|
|
|
0
|
0
|
0
|
0
|
|
Quique
|
2/2
|
1/2
|
1/2
|
7
|
6
|
2
|
8
|
3
|
5
|
1
|
|
Diego
|
1/4
|
1/5
|
0/2
|
3
|
4
|
1
|
5
|
2
|
7
|
1
|
|
Eloy
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Jorge
|
|
3/5
|
1/8
|
9
|
3
|
|
3
|
0
|
4
|
2
|
|
Alberto
|
1/2
|
0/3
|
|
1
|
|
2
|
2
|
0
|
0
|
0
|
|
Linas
|
2/4
|
3/6
|
|
8
|
3
|
2
|
5
|
1
|
1
|
0
|
|
Rober
|
|
|
|
0
|
3
|
1
|
4
|
0
|
7
|
1
|
|
Juan
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Raúl
|
|
1/2
|
|
2
|
1
|
|
1
|
0
|
1
|
0
|
|
Jota
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
TOTAL
|
6/13
|
13/33
|
3/13
|
41
|
25
|
10
|
35
|
9
|
26
|
5
|
O mellor: nada.
O peor: todo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario