Plantel

Desde a tempada 2006/2007, o Club Baloncesto Ames veu participando de forma ininterrompida en categoría senior zonal, o que o converte no decano da categoría dentro do Concello de Ames. Este club xunta experiencia con mocidade, entendendo o baloncesto desde o punto de vida do esforzo e do divertimento como meta para alcanzar os nosos obxectivos, pero tamén como forma de vida orientada á composición dunha estrutura na que valores talles como compañeirismo, amizade, respecto e traballo cobren un sentido real aplicable a todos os niveis da vida.

Bases 

Ángel.-  Intelixencia. Destaca pola súa gran capacidade de lectura de xogo. Ás veces condicionado polo físico, aproveita os seus minutos sobre a pista para achegar temperanza e cordura cando a situación o demanda.

Rober.- Experiencia. Que dicir dun xogador sobre o que xa se ten dito de todo? Competitividade, carácter gañador e un forte sentido do compañeirismo son as notas que definen ao noso playmaker por excelencia. Historia viva do club.  

Tomás.- Sobriedade. Asumiu a “complicada” tarefa de facer esquecer a Jota na dirección do equipo e abofé que o está conseguindo.  Sen estridencias nin sobreactuacións, baixo o disfraz dun inocente rapaz agóchase un xogador moi completo, con carácter de veterano, que encaixa como anel no dedo dentro desta categoría. O temón da nave amiense ten dono para as vindeiras campañas.  

Escoltas 

Diego.- Velocidade. De serie veu cun par de marchas máis co resto, o que lle permite actuar a uns ritmos de xogo nos que a maioría de xogadores desta liga non poden sequera chegar a pensar. Un microondas programado para ser o pesadelo dos rivais cando opera a máxima potencia.

Sergio Rocha.- Fiabilidade. Sempre da o que o adestrador e os compañeiros lle reclaman e moito máis. Cunha actitude encomiable e un físico portentoso, nunca escatima unha gota de suor en prol do ben común. Soldado de luxo e cada vez con máis galóns no equipo.  

Aleiros 

Hugo.- Talento. Baixo a tutela de Rober, unha das novas incorporacións. Chamado a ser un dos líderes do noso sostido relevo xeracional, este rapaz teno todo para ser o elemento diferencial e referencia no futuro próximo. En canto o crea e estoupe non haberá quen o pare.

Jaime.- Progresión. Este estraño elemento apaixonado do mundo da canastra gañou, dende a súa chegada, o corazón dos xiareiros amienses. O seu peculiar (e moitas veces eficaz) estilo de xogo serve, ao mesmo tempo, para contaxiar a compañeiros e desconcertar aos rivais. O seu rendemento en ambos lados da pista consolidouno como un dos indiscutibles. E iso por non falar das súas prestacións fóra da pista...

Jorge.- Francotirador. Posiblemente, a mellor boneca de toda a competición. Co seu espectacular rango de tiro, el só é capaz de esnaquizar calquera defensa dende diversas posicións, moi especialmente máis aló da liña de tres. Cando está centrado e as lesións o respectan vólvese imparable.

Juan.- Coraxe. Unha das novas incorporacións e todo una acerto dende o primeiro adestramento. Agresivo ata a medula, contaxia aos seus compañeiros coa súa encomiable actitude. En resumo, poña un Juan na súa vida (e no seu equipo).

Víctor.- Capitán. En realidade, é responsable de revelarlle a James Naismith as claves deste deporte, aínda que este é un pequeno detalle afastado dos libros de historia que permite a este estilista evitar o foco e seguir amosando a súa mestría semana tras semana ata o mesmo xuízo final. Lenda.

Pívots 

Alberto.- Inclasificable. Nin os anos nin os contratempos en forma de lesión arredan sequera un chisco da sempre contaxiosa ledicia dunha persoa que, sen dúbida, transcende o meramente deportivo. Un dos grandes responsables de que este equipo sexa moito máis que un grupo de xente que xoga ao baloncesto. Grande en todos os sentidos.

Eloy.- Carisma. Se houbera un núcleo duro (e claro que o hai) no C.B. Ames, Eloy é o seu máximo expoñente. Apreciado e respectado por compañeiros e rivais, foxe (e incluso persegue) sobreactuacións para converterse no punto de equilibrio que todo equipo necesita. Sempre a disposición do ben común, ameaza con dar o paso definitivo na súa carreira e anotar dous tiros libres da mesma tacada.  

Linas.- Nobreza. Este lituano con sangue barcalesa destila baloncesto por todos os costados, especialmente polo esquerdo. Forte coma un augardente de herbas caseiro pero, ao mesmo tempo, suave coma unha infusión, os anos non pasan por el. Letal a tres/catro metros do aro, así como a partires das tres/catro cañas no terceiro tempo. 

Nico.- Rochoso. Conta a lenda que na Idade Media empregaban o material do que está feito este rapaz para rexeitar o asedios dos exércitos rivais. Coñecido polos seus compañeiros coma “o Muro”, pon á súa práctica inamobilidade ao servizo común en forma de contundentes bloqueos.

Sebas.- Calidade. Nuns poucos meses o venezolano converteuse nun xogador imprescindible. Puntos e rebotes que veñen coma auga de maio para un equipo necesitado de mellorar as súas prestacións ofensivas para aspirar a máis altas cotas. A bo seguro, co tempo será determinante.

Adestradores 

Raúl.- Modelo. Sempre está dispoñible para desenvolver o papel que lle sexa requirido polo club e, ademais, con esa actitude positiva que o caracteriza e que sempre é de agradecer. Unha inoportuna lesión manteno afastado do rectángulo de xogo, pero seguro que vai ser por pouco tempo.

Dani.- O Xefe. Cociñeiro antes que frade e verdadeiro amo e señor de toda esta orquestra. Coñecementos propios dun adestrador ACB (ollo Moncho), sabe perfectamente o que ten, o que quere e sabe como pedilo en cada momento e a cada xogador en función das súas características e prestacións. Implicación absoluta e totalmente altruísta, o que fala ben as claras dun tipo que, ante todo e sempre dende a humildade, é pura paixón baloncestística. Algún dos seus tempos mortos son memorables, sobre todo cando o partido non está de cara. Todo un luxo e, sen dúbida, o noso mellor activo.

Delegado 

Manolo.- Incondicional. Xunto con Lourdes e con outros ilustres da bancada amiense, unha das referencias do club tanto dentro coma fora do campo. Ás súas funcións hai que sumarlle este ano un particular estilo no manexo da mopa que non deixa indiferente a ninguén. Din que un día perdeuse una xuntanza de cañas postpartido, pero queremos aproveitar a ocasión para desmentilo con total rotundidade.

& Special Guest Star

Alberto Mata.- UN, DOS, TRES: EQUIPOOOO!!