Chámome Rober e son lenda

 

O partido correspondente á 9ª xornada da tempada regular e que nos enfrontou a La Salle Bonaval non era un partido máis. Dende o principio da campaña, foi seleccionado polo noso eterno playmaker Rober para poñer o punto e final a unha dilatadísima carreira perante o club no que se formou como xogador de baloncesto. A bancada amiense tinguiuse coas súas mellores galas para render unha máis que merecida homenaxe, dándose cita familiares, amigos e compañeiros para arroupar ao base santiagués neste last dance. Moitas emocións e os sentimentos a flor de pel.

No plano estritamente competitivo, encontro importantísimo para ambas escuadras. Tras o tropezo da xornada anterior, O Club Baloncesto Ames tentaría recuperarse a costa dun La Salle Bonaval, gañador na ida celebrada en Santiago, que chegou ao coliseo amiense disposto a rematar coa súa racha negativa e reengancharse na táboa clasificatoria. Prognóstico igualado nun choque que, a bo seguro, decidiríase por detalles.

Tras o intercambio de golpes inicial, os locais sofren o primeiro (e determinante) revés en forma de lesión do seu mellor anotador, o aleiro Jorge Rodríguez, que tivo que abandonar de xeito prematuro o encontro por unha probable escordadura de xeonllo nunha agarrada fortuíta co seu par.

Jorge, apoiado por Alberto e por Eloy, retírase lesionado ante a preocupación de Dani

Os colexiais aproveitaron o momentáneo estado de shock para tomar as primeiras vantaxes no electrónico (4 a 9, minuto 6) o que motivou o primeiro tempo morto solicitado por Dani ao obxecto de recompoñer filas e introducir os primeiros cambios. Baixo a batuta dun extramotivado Rober, Jaime bótase a responsabilidade ás costas e cunha entrada a canastra de fermosa factura seguida dunha tripla consegue igualar a contenda rapidamente. Os dous tiros libres anotados polos visitantes son compensados por unha canastra do sempre intenso Sergio Rocha para asinar as táboas no electrónico ao final do primeiro cuarto (11 a 11).

No segundo parcial os locais meten un par de marchas máis en defensa nun intento de maniatar os ataques visitantes e coller a iniciativa nun encontro aparentemente sen dono. Cun Diego explosivo e con Juan facendo o traballo sucio, o C.B. Ames consegue someter temporalmente aos estudiantís e situar o electrónico 22 a 17 a falta de dous minutos para o descanso.

Pero, lonxe de poñerse nerviosos, os visitantes conseguen con moito oficio acurtar distancias para chegar ao ecuador do encontro só dous puntos abaixo (25 a 23) e todo por decidir.

Despois do paso polos vestiarios La Salle sae disposto a recuperar a iniciativa perdida. Moito máis enchufados, dúas tripas consecutivas do seu xogador máis incisivo, Fernán Bouzán, volteaban un encontro de toma e daca constante (27 a 31, minuto 25). Tras un novo tempo morto, Coach D decide dar entrada á vella garda para salvar a situación: Rober, Alberto e Eloy. Nada máis saír, no día da súa despedida, Rober recolle un rebote ofensivo e, tras avaliar á defensa visitante, decide agasallarnos aos alí presentes cun aro pasado a unha man con dous rivais encima ao máis puro estilo Michael Jordan:

Con Eloy e Juan negando o camiño ao aro e Alberto desconcertando a propios e estraños cun par de cestas marca da casa á remanguillé, logramos situarnos a un só punto (37 a 38) a falta de dous minutos para o remate do terceiro parcial.

Pero novamente os visitantes, moi acertados dende a liña de persoal e apoiados no talento ofensivo de Fernán Bouzán, conseguían finalmente volver a incrementar a diferenza ata os sete puntos ao final deste cuarto (39 a 46), poñendo contra as cordas ao C.B. Ames.

Dani intercambiando opinións co colexiado, Chema Lázare, que estivo bastante acertado 

Un C.B. Ames necesitado de puntos saíu decidido pola remontada e con dúas triplas de Diego e Sebas, con Rober aos mandos, e o empuxe de Jaime e de Juan, conseguimos situarnos a un punto a falta de cinco minutos para o remate (49 a 50).

Unha tripla visitante e unha serie de imprecisións consecuencia dos nervios por parte de ambos equipos precederían ao momento cumio da xornada e, probablemente, desta campaña. A falta de 2:51 para o final chega o cambio de Rober e, en consecuencia, a súa despedida. Compañeiros, rivais, colexiados, familiares, xiareiros e ata a nosa mascota Lolo en pé aclamando ao noso protagonista nunha atronadora ovación. O base amiense, apaixonado do espectáculo, non defrauda e executa a súa performance quitando a camisola do C.B. Ames desvelando a equipación do La Salle que tantos anos levou con orgullo. Risas, apertas e emoción, sobre todo moita emoción na despedida dunha persoa que sempre o deu todo por este deporte. Honor e recoñecemento máximo.

Cun nó na gorxa o encontro chega á súa fase decisiva cun 49 a 53 a prol dun equipo visitante que contiña as arremetidas locais grazas, en boa parte, ao seu acerto dende o poste alto e, sobre todo, máis aló da liña de 6,75. Co noso francotirador Jorge lesionado, as opcións pasaban por intentar manter a cabeza fría en ataque e a firmeza en defensa, pero o maior aplomo e acerto dos visitantes non permitía ao C.B. Ames achegarse no electrónico. Os tiros libres de Juan e de Tomás non serían suficientes e La Salle levaríase o encontro por un tenteo final de 57 a 62. Derrota que se ben é certo que supón unha freada nas nosas aspiracións, non amargou se quera un chisco da festa de despedida do noso inesquecible Rober nun día que, a bo seguro, quedará marcado nas retinas de todos os que formamos parte desta pequena gran familia.

 

Por parte do C.B. Ames interviñeron: Tomás (6/A),  Jaime (9/AA), Juan (10/AA), Jorge (-/s.c.), e Sebas (10/s.c.) – quinteto inicial – Rober (3/AAAA), Diego (8/AA), Sergio Rocha (5/A), Alberto (6/A), Eloy (-/A), Víctor (-/s.c.) e Nico (-/s.c.).

 

O peor: a retirada de Rober. Quedamos un pouco como os rapaces de Verán Azul coa morte de Chanquete. Cando un amigo se vai, algo morre na alma lolailolailo... Grazas polos servizos prestados amigo! 

O mellor: esta retirada non é en van. Hai relevo e ten nome e apelidos: Raúl Porto Vázquez. Tras superar unha grave lesión, Raúl promete volver a ser referente neste equipo. Regreso esperado e unha das grandes noticias deste curso. Benvido de novo rapaz!

Rober dando o relevo a Raúl

Con Tomás o futuro está garantido

F-A-M-I-L-I-A